Byahe



Lugmok sa hapis na karagatan
Hila-hila sa kailaliman ng karukhaan
Isang barkong lulan ang pag-asa na maasahan
Byahe ay palayo sa buhay na kinasadlakan

Inabot ang kamay ng kapitang sakay
Maamo ang mukha at may kapayapaang taglay
Batid ko ang kanyang pagkadalisay
Pagtitiwala at pag-asa ay muling nabuhay

Sumalipadpad sa karagatang walang katiyakan
Ngunit pag-asa ay naramdaman
Pasasalamat at kaluwalhatian
Sayo lamang ilalaan

Comments

  1. tumutula! ang dating sa akin eh nakaahon sa pagsubok. or pwede ding tumakas sa problema.

    ReplyDelete
  2. life is full of uncertainties tlga.. but as long as you have God as a captain of the ship, kahit sang karagatan ka pa mapadpad, kahit anong unos at gano kalaking alon pa ang humampas sa barkong sinasakyan mo, have faith, never falter, pray, hold on, and yes, there is hope :)

    hindi ko tlga kayang gumawa ng tula...haha

    Keep em coming!

    ReplyDelete
  3. mejo lalim neto ahh, but anyway di ko sure kung tama pag kaguess ko
    pero si god ba tinutukoy mo? if so, i strongly agree sa poem na to

    ReplyDelete
  4. Sabi nga sa isang verse na nakalimutan ko kung ano exactly, kapag napapagod na raw tayo eh isuko lang nating lahat sa Diyos at tayo ay kanyang pagpapahingahin (not the death thingy though) =D

    ReplyDelete
    Replies
    1. Tama ka...May kanta dyan eh..

      Come to me all of you who were tired and carrying heavy loads... For the yoke I will give you is easy and my burden is light. Come to me and I will you rest.

      Delete
  5. 6 feet under...ramdam ko ang emosyon....anLALIM!hehe

    ReplyDelete
    Replies
    1. AHahahhaa... kaya yang languyin sa babaw. Hindi malalim.

      Delete
    2. Kelngn ko pang idig out pra ln maintndhn ko...haha...

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Happy 2013!!!

November 1 na ba???

Oh na na, Whats My Name?